Boşanma davalarının bir türü de anlaşmalı boşanmadır. Taraflar verecekleri ortak karar ile evliliklerini anlaşmalı boşanma yolu ile sonlandırabilmektedirler.
Anlaşma yolu ile boşanmanın gerçekleşmesi için Türk Medeni Kanunu’nda aranan şartların bulunması gerekmektedir. Türk Medeni Kanunu’nun 166. Maddesi; “ Evlilik en az bir yıl sürmüş ise, eşlerin birlikte başvurması ya da bir eşin diğerinin davasını kabul etmesi hâlinde, evlilik birliği temelinden sarsılmış sayılır. Bu hâlde boşanma kararı verilebilmesi için, hâkimin tarafları bizzat dinleyerek iradelerinin serbestçe açıklandığına kanaat getirmesi ve boşanmanın malî sonuçları ile çocukların durumu hususunda taraflarca kabul edilecek düzenlemeyi uygun bulması şarttır. Hâkim, tarafların ve çocukların menfaatlerini göz önünde tutarak bu anlaşmada gerekli gördüğü değişiklikleri yapabilir. Bu değişikliklerin taraflarca da kabulü hâlinde boşanmaya hükmolunur. Bu hâlde tarafların ikrarlarının hâkimi bağlamayacağı hükmü uygulanmaz.” şeklindedir.
Anılan madde hükmüne göre;
1-Nikah tarihinden itibaren en az bir yıllık sürenin geçmiş olması gerekmektedir.
2-Tarafların boşanmanın maddi ve manevi tüm hukuki sonuçları, müşterek çocuklarının velayeti ve ilgili diğer tüm hukuki sonuçlar üzerinde anlaşmaları gerekmektedir. Ayrıca bu doğrultuda düzenleyecekleri anlaşma protokolünün de mahkeme hakimi tarafından uygun bulunması gerekmektedir.
Hâkim, tarafların ve çocukların menfaatlerini göz önünde tutarak bu anlaşmada gerekli gördüğü değişiklikleri yapabilir. İş bu durumda tarafların değişiklikleri kabul etmesi halinde boşanma kararı verilir.
3-Tarafların her ikisi de avukatla temsil edilseler dahi eşlerin anlaşmalı boşanma davasına bizzat katılmaları ve boşanma konusundaki iradelerini açıklamaları gerekmektedir.